Elk jaar vieren moslims het Offerfeest. Dit feest duurt officieel vier dagen, maar de meeste moslims in België vieren enkel de eerste dag. We stelden Markha uit Tsjetsjenië, Saida uit Somalië, Ourida uit Algerije, Fatimeh uit Iran en Ebtsam uit Egypte enkele vragen over het Offerfeest.

Wat is de betekenis van het Offerfeest?

Saida: Het oorspronkelijke verhaal vertelt dat Ibrahim zijn zoon moest offeren voor God. Op het moment dat hij zijn zoon Ismael wilde doden, kwam de engel Djibril zeggen dat hij een schaap mocht offeren in plaats van zijn zoon. Vanaf dat moment slachten moslims elk jaar een schaap ter ere van God.

Wat doen jullie tijdens het Offerfeest?

Ourida: Ik kom uit Algerije. Op de eerste dag gaan alle mensen naar de moskee. Na het gebed omhelzen we elkaar en vragen we vergiffenis. Dit is een belangrijk moment. Als familieleden, vrienden, collega’s of buren ruzie hebben, dan maken ze het op die dag weer goed. Als je elkaar niet ziet in de moskee, kan je elkaar telefoneren of bij elkaar op bezoek gaan. De tweede dag gaan we naar de begraafplaats. We bezoeken onze overleden familieleden.

Markha: In Tsjetsjenië gaan alleen de mannen naar de moskee. In elke familie is er één man die het schaap slacht. Als hij in een dorp woont, kan hij het thuis slachten. In de grote steden hebben de moskeeën een speciale plaats om de schapen te slachten.

Ebtsam: Wij kopen voor het Offerfeest nieuwe kleren en schoenen. Op de eerste dag gaan wij ’s morgens naar de moskee. Zowel mannen als vrouwen en kinderen gaan naar de moskee. In Egypte geeft men snoepjes en speelgoed aan de kinderen. Hier in de moskee in Oostende maken de vrouwen dessert klaar zoals gebak, taarten, baklava, donuts... Na het gebed drinken we thee en eten we van alle zoetigheden. De mannen en vrouwen hebben elk hun ruimte in de moskee om te vieren. In Egypte geven de mensen “aideya” aan de kinderen. Met dat geld kunnen de kinderen snoep en cadeautjes kopen. Pas na het gebed gaan de mannen naar het slachthuis om hun schaap te slachten. Soms doen ze het zelf, maar meestal laten ze een professionele slager het werk doen. Daarna nemen ze het vlees mee naar huis.

Wat doen jullie met het vlees van het schaap?

Saida: Wanneer je een schaap slacht, mag je niet al het vlees voor jezelf houden. In Somalië houd ik een klein deel voor mezelf om tijdens het Offerfeest klaar te maken. Een tweede deel geef ik aan de buren en een derde deel geef ik aan de arme mensen. In Somalië geven we niet alleen het vlees aan de arme mensen, maar maken we ook een heel gerecht klaar. Zo moeten de arme mensen niet zelf groenten en andere ingrediënten kopen om te koken.

Ebtsam: De religie schrijft voor dat we het vlees in drie delen verdelen: één deel voor onszelf, één deel voor de familie en buren, en één deel voor de arme mensen. Vlees is heel duur in Egypte. Arme mensen kunnen bijna nooit vlees kopen. Als ze tijdens het Offerfeest van verschillende mensen vlees krijgen, kunnen ze daar heel lang van eten. Iedereen geeft een zakje vlees aan zijn familie, vrienden, buren… en de arme mensen. Doordat iedereen zakjes vlees aan elkaar uitdeelt, hoeven arme families zich niet te schamen. Het is een cadeautje en niemand hoeft te weten dat ze arm zijn. 

Ourida: Wij kijken in Algerije in onze familie en buurt of er mensen zijn die het financieel moeilijk hebben. We brengen hen dan een portie vlees. We maken het niet klaar zoals in Somalië. Op de eerste dag van het Offerfeest eten we met de hele familie. De mannen en de vrouwen en kinderen zitten apart. In België eet ik samen met mijn gezin.

Saida: In Somalië eten eerst de mannen, dan de kinderen en als laatste mogen de vrouwen aan tafel.

Fatimeh: In Iran mogen de mensen kiezen of ze geld geven of een schaap slachten. De mensen die naar Mekka zijn geweest, zijn in Iran wel verplicht om dat jaar een schaap te slachten. Dat vlees is alleen voor de arme mensen. Ze brengen het vlees soms speciaal naar wijken waar arme mensen wonen.

Hoe vieren jullie het Offerfeest in België?

Saida: Ik zal vlees kopen en een Somalisch gerecht klaarmaken voor mijn gezin en vrienden. ’s Morgens maak ik een traditioneel ontbijt klaar. Ik zal ook een beetje eten extra klaarmaken en uitdelen aan mensen die niet zelf kunnen koken. In Oostende komen veel Somaliërs samen om te koken en te eten.

Ourida: Ik ga ook vlees kopen en met mijn gezin samen eten. Mijn man werkt en mijn kinderen gaan naar school, dus moet ik tot ’s avonds wachten om met hen te eten.

Markha: Ik zal samen met mijn schoondochter en kleinkinderen eten.

Fatimeh: In België laat ik geen schaap slachten. Ik heb de prijs van een schaap gevraagd en dat bedrag zal ik naar mijn familie sturen. Zij zullen het geld geven aan weeshuizen en rusthuizen. Zo kan ik toch wat mensen helpen. Ik ga op de dag van het Offerfeest vlees kopen en een typisch Iraans gerecht voor mijn familie en vrienden klaarmaken.

Ebtsam: Wij gaan met het hele gezin ’s morgens naar de Aïsha moskee in Oostende. Na het gebed ontbijten we met de familie. Wij geven geld aan de kinderen. Als het mooi weer is, gaan we naar buiten. We zullen traditionele gerechten klaarmaken en samen eten. We wensen iedereen een “Eid mubarak”.

Eid mubarak!