Onze buitenlandse cursisten koesteren allemaal één of ander typisch voorwerp uit hun land. Elke les brengen ze een voorwerp mee en vertellen ze het verhaal erachter.
Licht aan het einde van de tunnel
Mijn naam is Oksana en ik kom uit Oekraïne. Ik heb geen speciale voorwerpen uit mijn land, maar ik heb veel boeken in het Oekraïens, omdat ik heel graag lees. Sommige boeken heb ik al gelezen, maar andere moet ik nog starten.
Ik heb een boek meegebracht van een schrijver uit mijn land. De schrijver heet Myroslav Dochynets en zijn boek heet “Svitovan”. Dit betekent “De wijze man”.
Een paar jaar geleden zat mijn familie in de problemen. Het was erg moeilijk en ik wist niet wat te doen. Toevallig kwam ik een boek van deze schrijver tegen. Ik herinner me niet of ik het boek zelf heb gekocht of iemand mij geadviseerd heeft om het te lezen. Maar dit boek was voor mij het "licht aan het einde van de tunnel" en heeft me geholpen om met mijn problemen om te gaan. Deze schrijver is niet zo bekend, maar ik vind dat zijn boeken fantastisch en spiritueel zijn. Dit is een prachtig verhaal over de wijsheid van liefde, de kracht van de menselijke geest. Het leert me dat elke dag onze klim naar iets is en onze afdaling naar nergens...
De geur van mijn land
Mijn naam is Rana. Ik kom uit Syrië. Mijn favoriete voorwerp is mijn organische zeep, dat betekent 100 procent natuurlijke zeep. Voordat ik naar België vertrok, gaf mijn vriendin mij een doos zeep uit haar stad Aleppo. Aleppo is één van de oudste bewoonde steden in de geschiedenis. De stad is beroemd om zijn oude en bekende industrie, waaronder de productie van natuurlijke zeep. De zeep wordt met de hand gemaakt. Het hoofdingrediënt is olijfolie met de geuren van laurier, rozen en bloemen. Mijn familie gebruikte deze zeep altijd.
Ik leg de zeepjes tussen mijn kleren in mijn kleerkast. Zo hebben mijn kleren een lekkere geur. De geuren nemen me terug naar mijn land.
Mijn favoriete gebedssnoer
Ik ben Herokhan en ik kom uit Irak. Mijn favoriete souvenir is mijn gebedssnoer. Het is een cadeautje van mijn oma. Haar vader maakte het voor haar.
Een gebedssnoer is gemaakt uit een draad en kralen. Er zijn verschillende soorten: goud en zilver. Het is belangrijk voor mij, omdat het me eraan herinnert hoeveel mijn oma van me hield.
Ik gebruik het om te bidden. We gebruiken een gebedssnoer ook tijdens feesten om de Koerdische dans “shahi” te dansen. De eerste persoon in de rij zwaait dan met het gebedssnoer.
De wereld door mijn lens
Mijn naam is Balazs. Ik kom uit Hongarije. Mijn favoriete souvenir is mijn fotoboek. Daarin staan mijn favoriete of belangrijkste foto’s, of foto’s waarop ik trots ben. Ik heb een foto die door National Geographic werd verkozen als foto van de dag.
Ik heb alle foto’s zelf gemaakt. Eerst heb ik het boek samengesteld en dan heb ik een firma gezocht om het fotoboek af te drukken.
Het boek is een collectie van alle soorten foto’s. Ik maak portretten, maar ook foto’s van interieurs voor bijvoorbeeld restaurants om op hun website de publiceren…
Dit fotoboek gebruik ik ook als een portfolio dat ik aan mensen of potentiële klanten kan tonen. Soms moet je je foto’s afdrukken omdat ze er in het echt helemaal anders uitzien dan op een computerscherm. Als je iets afdrukt, kan je het ook nog voelen of thuis aan de muur hangen.
Ik ben sinds 2015 met fotografie bezig. Ik lees veel over fotografie, ik bekijk filmpjes en instructievideo’s. Zo leer ik heel veel bij.
Souvenirs uit mijn land
31 januari 2017
LEES OOK: